Η Μονή Γουβερνέτου ή Γδερνέτου βρίσκεται 19 χλμ. βορειοανατολικά των Χανίων, στην βόρεια πλευρά του Ακρωτηρίου και κοντά στην Μονή της Αγίας Τριάδας των Τζαγκαρόλων. Η πρόσβαση γίνεται μέσω του δρόμου, που οδηγεί στην Μονή Αγίας Τριάδας Τζαγκαρόλων. Έξω από την Μονή υπάρχει πινακίδα που δείχνει τον δρόμο προς την Μονή Γουβερνέτου, η οποία δεν απέχει περισσότερο από 5-10 λεπτά με αυτοκίνητο.
Η Μονή Γουβερνέτου βρίσκεται λίγο ψηλότερα από την Μονή Αγίας Τριάδας Τζαγκαρόλων, σε βραχώδη περιοχή και υψόμετρο 260 μ. Η σύντομη διαδρομή είναι σε πολλά σημεία της μαγευτική, καθώς ο δρόμος περνάει ανάμεσα από τα βράχια. Ο περιβάλλων χώρος του Μοναστηριού είναι εξ ίσου μαγευτικός, κατάφυτος με σχίνα, χαρουπιές, αγριελιές και άλλα δένδρα και φυτά.
Η Μονή, με τους πύργους της, που χρησίμευαν για την προστασία από επιδρομείς, μοιάζει εξωτερικά με κάστρο. Ειδικά η εξωτερική όψη του Μοναστηριού φανερώνει τις έντονες ενετικές επιδράσεις. Θυμίζει Ενετικό φρούριο και έχει διαστάσεις 40 μ x 50 μ, έχει 50 κελιά σε 2 ορόφους, πύργους στις τέσσερεις γωνίες του και ειδικές θυρίδες – πολεμίστρες. Σήμερα σώζονται πλήρεις μόνο οι δυο πύργοι, αλλά μπαίνοντας στον περίβολο, μπορεί να δει κανείς τα υπολείμματα των άλλων δύο.

Το Καθολικό, ο κύριος Ναός του Μοναστηριού, είναι αφιερωμένο στην Παναγία και στα Εισόδιά Της, γι' αυτό και η Μονή Γουβερνέτου έλαβε την ονομασία Μονή της Κυρίας των Αγγέλων.
Η Μονή κτίσθηκε μετά τον 11ο αι. και οπωσδήποτε πριν από το 1537, όπως αναφέρεται σε επιγραφή στην είσοδό της. Πρόκειται για μια από τις παλαιότερες Μονές στην Κρήτη. Πιστεύεται ότι το Μοναστήρι μπορεί να ιδρύθηκε από μοναστές και ασκητές της παραθαλάσσιας Μονής Καθολικού, οι οποίοι το έκτισαν πάνω σε προϋπάρχοντα αρχαίο Ναό, για να προστατευθούν από τους πειρατές.
Ο Ναός της Μονής έχει σταυροειδές σχήμα και τρούλο, ενώ η είσοδος της είναι διακοσμημένη με ανάγλυφες αναπαραστάσεις τεράτων. Η όλη τεχνοτροπία είναι επίσης αρκετά ασυνήθιστη με ενετικές επιρροές από την εποχή της Αναγέννησης και του Μπαρόκ. Η μονή άρχισε να κτίζεται επί Ενετών, αλλά ολοκληρώθηκε 2,5 αιώνες αργότερα, καθώς οι Τούρκοι κατέλαβαν στο μεταξύ την Κρήτη και έπρεπε να δώσουν ειδική άδεια για την συνέχιση της ανέγερσης. Υλικό, που σχετίζεται με την ίδρυση της Μονής, δεν σώζεται. Είναι, πάντως, γνωστό ότι εδώ υπηρέτησαν ονομαστοί ηγούμενοι, οι οποίοι την οδήγησαν στην ακμή της, στα χρόνια της Ενετοκρατίας και την έκαναν ένα από τα πιο πλούσια μοναστήρια της Κρήτης, με πολλούς μοναχούς, εισοδήματα και περιουσίες.
Την περίοδο της ακμής της, η Μονή είχε πολύ πράγματι μεγάλη επιρροή στην περιοχή και πολύ μεγάλη περιουσία. Σε απογραφή του 1637, λίγο πριν από την Τουρκική εισβολή του 1645, αναφέρεται ότι στη Μονή Γουβερνέτου ζούσαν 60 μοναχοί. Επρόκειτο, δηλαδή, για ένα από τα μεγαλύτερα Μοναστήρια στην Κρήτη.
Η Τουρκοκρατία σύντομα άρχισε να επηρεάζει και την πορεία της Μονής, η οποία λεηλατήθηκε και κάηκε από τους Τούρκους, όπως και τα άλλα γειτονικά Μοναστήρια, με συνέπεια να χαθούν εκκλησιαστικά και ιστορικά κειμήλια ανεκτίμητης αξίας, ενώ πολλοί από τους μοναχούς θανατώθηκαν. Οι Τούρκοι επίσης κατέστρεψαν και τα ιστορικά αρχεία της Μονής, η οποία τελικά αναστηλώθηκε μερικώς, τα επόμενα χρόνια.
Στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαταστάθηκε στη Μονή φυλάκιο Γερμανών, προκειμένου να ελέγχουν την περιοχή. Στο σημείο αυτό δόθηκαν πολλές μάχες με Ομάδες της Αντίστασης.
Από το 2005, οι μοναχοί της Μονής Γουβερνέτου έχουν αρχίσει έργα αναστήλωσης του Ναού και του περίβολου, προσπαθώντας να διατηρήσουν σε άριστη κατάσταση το ιστορικό αυτό Μοναστήρι.
Γύρω από το Καθολικό της Μονής, που βρίσκεται στο κέντρο της αυλής, υπάρχουν τα υπόλοιπα κτίρια του συγκροτήματος. Ανάμεσά τους βρίσκονται 50 κελιά, η τράπεζα και μικρό Μουσείο. Δίπλα στη εκκλησία υπάρχουν δύο παρεκκλήσια, αφιερωμένα στους Αγίους Δέκα και στον Άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ερημίτης έζησε σε σπηλιά μέσα στο φαράγγι Αυλάκι, που ξεκινάει από την Μονή και θεωρείται από πολλούς ως ο ιδρυτής της. Η πρόσβαση στην σπηλιά γίνεται με πλακόστρωτο μονοπάτι, που κατηφορίζει μέχρι την θάλασσα. Έπειτα από 20 λεπτά κατάβασης ο περιηγητής φτάνει στον Αρκουδόσπηλιο, με την αρκούδα, που μαρμάρωσε και έγινε ένας μεγάλος βράχος μέσα στο σπήλαιο. Στην συνέχεια, το μονοπάτι καταλήγει στην ερειπωμένη Μονή Καθολικού και στον σπηλαιώδη ναό του Αγίου Ιωάννη. 10 λεπτά πιο κάτω, το φαράγγι καταλήγει σε ένα στενό φιόρδ με πράσινα νερά.
Η Μονή Γουβερνέτου είναι ανοικτή Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, 9:00 – 12:00 και 17:00 – 19:00, ενώ το Σαββατοκύριακο ανοίγει 9:00 – 11:00 και 17:00 – 20:00. Ο κώδικας ενδυμασίας είναι πολύ αυστηρός και τηρείται πιστά ακόμη και στην περίπτωση όσων δεν εισέρχονται στην Μονή, αλλά περνούν από τους εξωτερικούς χώρους για να κατέβουν στο φαράγγι, με αποτέλεσμα να έχουν αναφερθεί επεισόδια και διαπληκτισμοί μεταξύ των σημερινών υπερσυντηρητικών μοναχών και περιηγητών. Κοντά παντελόνια, κοντές φούστες, μαγιό και αμάνικες μπλούζες δεν επιτρέπονται.