Στο σημείο όπου είναι χτισμένη η Μονή της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων , λίγο έξω από τα Χανιά, υπήρχε παλαιότερα άλλη μικρότερη Μονή, που είχε εγκαταλειφθεί. Το 1611, οι Βενετσιάνικες Αρχές των Χανίων ανέθεσαν στον Ιερομόναχο Ιερεμία Τζαγκαρόλο, που καταγόταν από μεγάλη Ενετοκρητική οικογένεια με επιρροή σε όλους τους Χριστιανούς της περιοχής, τόσο στους Ορθόδοξους, όσο και στους Καθολικούς, την ανασυγκρότησή της. Ο Ιερεμίας Τζαγκαρόλο αποφάσισε να κατασκευάσει στο σημείο εκείνο ένα μεγαλύτερο Μοναστηριακό συγκρότημα, τα σχέδια του οποίου έκανε ο ίδιος. Ο Ιερομόναχος, που ήταν κάτοχος της Ελληνικής και της Λατινικής παιδείας και είχε γνώσεις Αρχιτεκτονικής, στην σχεδίαση και κατασκευή του Μοναστηριού επηρεάσθηκε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα Sebastiano Serlio. Μετά τον θάνατό του, περίπου το 1634, οι εργασίες συνεχίσθηκαν από τον αδερφό του Λαυρέντιο, που ήταν και αυτός μοναχός, αλλά διακόπηκαν το 1645, όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν τα Χανιά. Στην διάρκεια της Τουρκοκρατίας, το Μοναστήρι ήταν γνωστό ως Selvili Manastır (το Μοναστήρι με τα κυπαρίσσια).
Κατά την επανάσταση του 1821, η Μονή κάηκε από τους Οθωμανούς και έτσι καταστράφηκαν και πολλά κειμήλια, που βρίσκονταν σε αυτή. Εννιά χρόνια αργότερα, οι Οθωμανικές Αρχές έδωσαν άδεια για την ολοκλήρωση του Ναού της Μονής στους μοναχούς Καλλιόπιο και Γρηγόριο. Το 1864 χτίστηκε το καμπαναριό. Από το 1892 και για δεκατρία χρόνια λειτούργησε στην Μονή ιεροδιδασκαλείο, ενώ κατά την επανάσταση του 1896-97, το Μοναστήρι μετετράπη σε νοσοκομείο και στρατηγείο των επαναστατών.
Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μονή χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους Έλληνες για αποθήκευση εφοδίων και αργότερα,, μετά την κατάληψη της Κρήτης από τα Γερμανικά στρατεύματα, οι Γερμανοί εγκατέστησαν εκεί, το 1942, την Σχολή του Αντιαεροπορικού Πυροβολικού. Το 1944, εγκατέστησαν 150 με 200 στρατιώτες.
Η Μονή της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων είναι Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή.
Πρόκειται για ένα τετράπλευρο Μοναστηριακό συγκρότημα με εσωτερική αυλή, όπου βρίσκεται το καθολικό της Μονής.
Η κεντρική είσοδος του Μοναστηριού είναι στην δυτική πλευρά του συγκροτήματος. Σε αυτήν οδηγεί μνημειώδης σκάλα που καταλήγει σε πλατύσκαλο. Στις δύο πλευρές της πύλης υπάρχουν δύο ζεύγη μεγάλων κιόνων ιωνικού ρυθμού, που υποβαστάζουν τον θριγκό. Πιο πάνω, υπάρχουν άλλα δύο ζεύγη μικρότερων κιόνων κορινθιακού ρυθμού, μεταξύ των οποίων σχηματίζεται ένα ημικυκλικό τόξο. Στην κορυφή και στο μέσο της αρχιτεκτονικής σύνθεσης υπάρχει ένα μεγάλο αέτωμα και κάτω από αυτό Ελληνική επιγραφή. Δύο μικρότερα αετώματα έχουν κατασκευαστεί πάνω από τις κολόνες κορινθιακού ρυθμού. Στην πύλη του Μοναστηριού, που είναι κατασκευασμένη από πωρόλιθο, είναι φανερή η επίδραση του Libro estraordinario του Ιταλού αρχιτέκτονα Sebastiano Serlio.
Η επίδραση του Serlio είναι εμφανής και στον τρόπο κατασκευής γενικά του κτιρίου της δυτικής πλευράς του Mοναστηριακού συγκροτήματος, που εξωτερικά είναι τριόροφο και εσωτερικά διόροφο. Οι αδερφοί Τζαγκαρόλοι φαίνεται πώς γνώριζαν και χρησιμοποίησαν τις δύο λύσεις, που ο Ιταλός αρχιτέκτονας πρότεινε στο έβδομο βιβλίο του για την κατασκευή ενός κτιρίου σε μέρος με κλίση, όπως είναι και το σημείο, όπου είναι χτισμένο το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος των Τζαγκαρόλων.
Από την κεντρική είσοδο ένας θολωτός διάδρομος οδηγεί στην εσωτερική αυλή του Μοναστηριού, όπου βρίσκεται το καθολικό της Μονής. Το καθολικό είναι κατασκευασμένο με λαξευτή πέτρα, κατά τον αρχιτεκτονικό τύπο του τρίκογχου με τρούλο. Τα μορφολογικά του στοιχεία, και κυρίως ο διάκοσμός του, συνδέονται με την δυτική αρχιτεκτονική. Το τέμπλο του ναού κατασκευάστηκε το 1836 και είναι ξυλόγλυπτο και επίχρυσο. Οι περισσότερες από τις εικόνες του φέρεται να έγιναν από τον ζωγράφο Μερκούριο, από τη Σαντορίνη. Στην εκκλησία υπάρχουν και δύο παρεκκλήσια, της Ζωδόχου Πηγής και του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Στην αυλή, δίπλα στο καθολικό, υπάρχει ένας μικρός ναός, του Σωτήρος Χριστού.
Στη δυτική πλευρά του συγκροτήματος υπάρχουν κελιά των μοναχών, τα κελάρια του κρασιού και το παλιό ελαιουργείο. Η Βιβλιοθήκη της Μονής βρίσκεται στην βόρεια πλευρά ενώ στην νότια είναι το Οστεοφυλάκιο και το Ηγουμενείο. Η Εκκλησιαστική Σχολή, που λειτούργησε στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα στην Μονή στεγάσθηκε στην ανατολική πλευρά του συγκροτήματος.

Πηγή: Ελληνική WIKIPEDIA