The full Gavdos experience starts on board the ship that takes the special tribe of Gavdos fans to the island. The melancholy of the return trip is also an essential part of it...

"Κόρωνε στη σχάρα μια φωτιά μεγάλη και μοσκοβόλαγε ένα γύρο το νησί, που καίγονταν ο κέδρος ο καλόσχιστος κι η θούγια. Εκείνη εκεί: να τραγουδά με την ωραία φωνή της, υφαίνοντας στον αργαλειό με τη χρυσή σαΐτα. Γύρω από τη σπηλιά θρασομανούσε δάσος με λεύκες, σκλήθρες, κυπαρίσσια μυριστά. Πουλιά με τα φτερά τους τεντωμένα, τώρα πάνω στους κλώνους κούρνιαζαν: γεράκια, κουκουβάγιες και μακρύγλωσσες θαλασσινές κουρούνες, που ξόδεψαν τη μέρα τους στη θάλασσα. Κι εκεί μπροστά να περιβάλλει τη βαθιά σπηλιά μια νιούτσικη και καρπερή κληματαριά, σταφύλια φορτωμένη. Τέσσερις κρήνες στη σειρά να τρέχουν, στο πλάι η μια της αλληνής κι όμως η καθεμιά αλλού το γάργαρο νερό της να ξεδίνει. Στις δυό μεριές λιβάδια μαλακά μ᾽ άγριες βιολέτες κι άγρια σέλινα..."
ΟΔΥΣΣΕΙΑ, ε, στ. 58-74